به گزارش خبرگزاری صومعه سرا (SCNA): با نزدیک شدن به انتخابات شورای اسلامی شهرها همچون گذشته بازار غیر علنی تبلیغات پیش از موعد در شهرستان داغ داغ است، اینکه از نقطه نظر آسیب شناسی و رونشناسی اجتماعی بخواهیم پی به دلیل چرایی این نوع از تبلیغات خاص قانونی، غیر قانونی و نیمه قانونی (دور زدن قانون) در اجتماعات صومعه سرا بپردازیم و آثار و تبعات آنرا بر پیکره شهرستان بررسی کنیم، وظیفه این پایگاه نبوده و بی شک دستگاهها و نهادهای ذیربط در شهرستان با دقت تمام و حساسیت بسیار بالا و در خور توجه به این مسئاله مهم نخواهند پرداخت!

بنا بر گزارش اختصاصی خبرگزاری صومعه سرا، در این ایام گرم سال که گرمای آن به داغی تنور انتخابات شورای شهر نمیرسد در شهرمان صومعه سرا، کافیست سر بچرخانی تا یک کاندیدای شورای شهر را ببینی که یک روزه شده رفیق روزهای دور و گرمابه و گلستانت! هرچند که عضویت در شورای شهر ضمن مهم بودن اثرات و پیامدهای آن همواره برای منتخبین دارای مزایای ویژه و خاصی نیست، اما با اینحال داوطلب شدن برای آن همواره با اقبال عمومی و درصد بالایی همراه بوده است، از طرفی فعالیت داوطلبین از مدتها قبل از برگزاری انتخابات و فرصت قانونی تبلیغات به همراه استفاده از برخی ابزار قانونی و غیر قانونی برای جلب توجه رای دهندگان و همراهی عده ای با این نوع از شگردها و ترفندهای انتخاباتی، بخصوص در شهرستان صومعه سرا جالب و در خور توجه بوده است.

هرچند که بنده معتقدم داوطلبان صومعه سرایی عموماً با در نظر گرفتن معیارها و اصول خاص خود، حساب شده دست به تبلیغ میزنند، اما مهمترین عامل حضور در اکثریت شرکت کنندگان را “دغدغه” آنها برای شهرستان صومعه سرا میبینم، که در نگاه اول با توجه به مشکلات عمده شهرستان و دغدغه بهبود شرایط از نظر کاندیداهای محترم، این امر را قابل ستایش و تقدیر میبینم، اما در گام دوم عاملی مهمتر جلب نظر میکند که تا حدود زیادی با شرایط موجود مایوس کننده به نظر میرسد، و آن این است که قریب به اتفاق داوطلبان محترم ضمن داشتن این “دغدغه” خودشان هم دقیقاً نمیدانند که چه دغدغه ای دارند و مشکلات عمده شهر که آنها برای حل آن بسیج شده اند چیست؟ و اگر هم تا حدودی به این مشکلات صرفاً بخاطر درگیری روزمره و عامیانه آشنایی دارند، هیچ گونه طرح یا برنامه ای برای حل این مشکلات نداشته و اصولاً اصلاً دغدغه ای برای ارائه طرح حل مشکل ندارند و صرفاً (دغدغه!) دارند، اما دغدغه چی؟ نمیدانند.

البته اینکه فلسفه وجودی شوراها داشتن ژس یا پرستیژ سیاسی و اجتماعی و بدست آوردن موقعیت و پایگاه اجتماعی در شهرستان است، قابل کتمان نیست و اینکه افرادی با سابقه و دارای تجارب شهری یا اجرایی و داشتن تواناییهای اجتماعی و خلاقیتهای فردی و تحصیلات مناسب وارد عرصه شوند همواره در مراحل بعدی دلایل حضور قرار میگیرند و همین امر باعث شده که شهرستان صومعه سرا از شهرهای پیشرو در مدیریت شهری و عمران و آبادانی در سطح کشور باشد!

با اینحال اگر به دور از هیاهوی تبلیغاتی و انتخاباتی و تملقهای دوستانه دقیقتر به وضعیت شهر صومعه سرا توجه کنیم، در اولین نگاه درمیابیم که نه تنها شهرستان صومعه سرا از نظر شرایط مساعد شهری و داشتن مدیریت شهری قوی، در جایگاه مناسبی قرار ندارد، بلکه در میان چند شهرستان موجود در استان گیلان به ندرت بتوان شهری یافت که اوضاعی بدتر از صومعه سرا داشته باشد و داشتن جایگاهی پایینتر از سایر شهرها، نکته منفی و درخور توجه ای ایست که باید به عنوان دغدغه برای داشتن صومعه سرایی آباد بیشتر بدان پرداخت.

با یک نگاه و طرح اولین سوال از کاندیداهای محترم میتوان دریافت که اکثریت آنها حتی یکبار و از سر تفنن هم که شده قانون تشکیلات، وظایف، اختیارات و انتخابات شوراهای اسلامی را مطالعه نکرده و حتی به اصلی ترین وظایف و اختیارات شورا نیز آگاه نیستند، با اینحال همچنان دغدغه حضور دارند و بهبود وضعیت نابسامان اوضاع شهر خواب و امانشان را بریده است.

در شهری با این وسعت کم که اصلی ترین شگرد انتخاباتی و دریافت جایگاه مناسب در میان کاندیداها، سلام علیک های روزمره و دست تکان دادنها و خوش و بش‌های عامیانه اجتماعیست و خیلی از حاضرین در جمع منتخبین دوره های گذشته از همین دست افراد بوده اند و روشهایی همچون مهمانی دادن، قسم گرفتن، ایجاد رابطه های کاری و خرج کردن پول، آراء را برای کاندیداها به ارمغان می‌آورد، نمیتوان انتظار داشت که یکشبه افرادی ظهور کنند و با ایجاد گروههای منسجم، بجای ارائه مشخصات قومی و فامیلی و رابطه های همسایگی و … راهکار و طرح پیشنهاد دهند و از روی ایده های عملی شان رای و نظر جمع کنند و برای بهبود شرایط شهر راهکار ارائه کنند.

هرچند که روی سخن این گفتار به همه عزیزان شورای شهر و شهرداری نیست اما در کل عملکرد مدیریت شهری صومعه سرا قابل قبول نیست، دلیلش هم کلاف سردرگم مشکلاتی است که گریبان شهرمان را گرفته، بسیاری از ما هنوز بخاطر عدم وجود تفریحگاههای مناسب و طرح شهری مناسب جمعه ها را به اصطلاح، شهری با خاک مرده میخوانیم و اگر بخواهید آخر هفته را به همراه خانواده و دوستانتان اهل تفریح و گردش باشید باید بار سفر ببندید و از شهرستان خارج شوید، در همین همسایگی ما یعنی شهرستان فومن تا همین ده سال پیش کسی به ندرت اسمی از قلعه رودخان میشنید اما بخاطر مدیریت مناسب شهری امروز منطقه ای که اگر نه به اندازه ماسوله که تقریباً در اندازه نام آن بر سر زبانهای مردم گیلان افتاده و تفرج گاه مرمی است که دوست دارند آخر هفته ها را به دور از غوغای روزمره و در کنار خانواده‌شان به تفریحات سالم بپردازند. و یا یادمان نرود لاهیجانی که امروز اولین شهر سیاحتی گیلان است و از نظر موقعیت شهری عالیترین رتبه را در شهرهای گیلان از آن خود کرده، این در حالیست که اگر امروز لاهیجان، لاهیجان است احداث حساب شده استخر لاهیجان نقش بسزایی در آن داشته وگرنه تمایز خاص دیگری از شهرهای دیگر گیلان نداشت و صد البته که به این مقدار بسنده نکرده و در کنار شیطان کوه، صحبت از بام گیلان و ارتقاء آن به میان آوردند و تا سالها نیز برنامه برای ارتقا و بهبود شرایط آن مانند طرح تله کابین و … دارند.

آنوقت ده‌ها نقطه گردشی و سیاحتی نظیر شهر تاریخی گسکر و … بقل گوشمان است و شده تفرجگاه قاچاقچیان عتیقه و محل دفع زباله و … که اگر همینها در شهر فومن قرار داشتند هرکدامشان تبدیل به یک منطقه بکر گردشگری سیاحتی و تاریخی میشدند و ما همچنان چوب بی برنامگی و مدیریت غلط این منابع را میخوریم.

اگر همین امروز پای حرف مسئولان بنشینی هر جوابی میدهند به غیر از آنچه که باید بشنوی! یکی اینکه وظیفه ما نیست بعد اینکه بودجه نیست و در آخر که مسئولان همدل نیستند. در حالی که طبق بند ۲ ماده ۷۱ وظایف شوراهای اسلامی، بررسی و شناخت کمبودها ، نیازها و نارسایی های اجتماعی ، فرهنگی ، آموزشی ، بهداشتی ، اقتصادی و رفاهی حوزه انتخابیه و تهیه طرح ها و پیشنهادهای اصلاحی و راه حل های کاربردی در این زمینه ها جهت برنامه ریزی و ارائه آن به مقامات مسوول ذیربط  و همکاری برای تحقق آنها از وظایف اصلی اعضا شورای شهر بوده و این کوتاهی های چندین و چند ساله به این عنوان که اینها از وظایف ما نیست، تا حدود زیادی نخ نما شده و اینکه اگر بودجه نیست باید پرسید، آیا شما طرحی ارائه کرده اید که بعد از گذشت چند سال مسئولین اجرایی شهرستان نتوانسته اند اعتباراتش را جذب کنند آیا فکر میکنیم که برای آباد کردن جایی مثل قلعه رودخوان رئیس جمهور قدم پیش گذاشت که باید فکری برای آنجا کرد! یا اگر شهرداری تهران به دنبال اجرای طرح منطقه سیاه درویشان صومعه سرا بود که ناکام ماند آیا آن منطقه از نواحی شهرداری تهران بود؟ کی و کجا شد که حداقل در میان خودمان اصطکاک نظر پیش نیاید و یک خط فکری مشخص برای بهبود شرایط دنبال کنیم و برای تحقق طرحهایمان دست به دامان مسئولین اجرای شویم و آنوقت مدعی شویم که آنها با ما همدلی نمیکنند!

متاسفانه بنا بر وظایف و اختیارات شوراها هرچه مشکل و عدم توانایی در شهرداری میبینیم مقصر اصلی اش کم کاری شورای شهر است و شهرداری به عنوان یک نهاد دولتی غیرانتفاعی، متکی بر توان خود بوده و اگر بحث انتخاب و نظارت بر عملکرد شهردار و عوامل دیگر مرتبط با شهرداری به درستی صورت میگرفت، امروز شاهد اینهمه مشکلات در سطح شهرستان نبودیم. امروز بزرگترین هدف و وظیه شهرداری شده دادن مجوزهای ساخت و ساز و از آنجا که در شهرسازی هنوز نظامی یکپارچه و مبتنی بر پایه های استوار همانند سایر حوزه ها بوجود نیامده، خود باعث بروز برخی مشکلات گردیده، و مهمترین آن عدم رسیدن به سایر حوزه ها بخصوص عمران شهری و … است. ضعف این دو نهاد به همراه ضعف در سایر حوزه های شهری باعث شده امروز پس از سالها شهرستان شاهد یک عقبگرد شهری شده و ضمن از میان رفتن پارک قدیمی شهر، پارک و شهر بازی جدید شهر نیز از پس سالها هنوز به طور کامل بهره برداری نشده و مجتمع های فرهنگی شهر بی حاصل و بدون برنامه رها شده و بعد از گذشت سالها هنوز نداشتن سینما، پارک جنگلی، مراکز تفریحی، آب سالم و از این دست نیازهای اولیه دغدغه اول مردم شهر باشد.

اگر بخواهیم منتظر باشیم و ببینیم که این راه بدون برنامه و هدف به منزل درست میرسد بیشتر از قبل از قافله پیشرفت عقب میمانیم، امروز بزرگترین ضعف شورای اسلامی همچنان ضعف نظارتی است، و لزوم وجود مکانیزمی روشن برای شفاف سازی عملکرد پروژه های شهری و عمرانی شهر جدی به نظر میرسد، عملکرد اعضاء و نقش آنها در ارائه طرحهای درست و منطقی نیز باید به نحو شایسته ای زیر ذره بین مردم باشد، و صد البته نظارت و انتخاب درست مردم، مهمترین و بی رقیب ترین ناظر و قاضی بر عملکرد اعضا شوراهای اسلامی خواهد بود. از طرفی مطمئناً این دیدگاه هم منطقی نیست که بخواهیم در شرایطی نا مطلوب و بنا بر برخی سفارشات و بدون آگاهی دست به انتخاب بزنیم و بعد بخواهیم از طریق نظارت یا اعمال برخی دستورات اوضاع را کنترل کنیم، چون شورای شهر نهادی مستقل است و اعضای آن با رای مردم انتخاب می شوند بنابر این هیچ فرد و گروهی حق ندارد نظرات خود را به شورای شهر تحمیل کند اما باید دید که آیا این اعضا که قسم یاد کرده اند که از حقوق شهر، شهرداری و مردم دفاع کنند، به وظیفه خود به درستی عمل میکنند؟ پس از لحظه انتخاب باید به فکر این مشکلات بود و اینکه بخواهیم کورکورانه انتخاب کنیم و بعد منتظر باشیم که برایمان از مس طلا بسازند کار اشتباه و بیهوده ای است. قبل از هر چیز شهروندان خود باید عملکرد شورای شهر را آگاهانه به نقد بکشند و بسنجند که آیا عملکرد چند ساله شورای اسلامی شهر صومعه سرا با توجه به شرح وظایف آنها و قیاس سایر شهرهای همتراز قابل قبول بوده است یا خیر؟ و خودشان نقاط ضعف و قوت را پیدا کنند، مسلماً شناخت، بررسی و تحلیل نقاط ضعف و قوت شورای شهر زمینه را برای تقویت و تحکیم پایه های این نهاد فراهم می کند، و راه را برای انتخاب صحیح نیز فرآهم میکند.

البته این مشکل انتخاب درست امروز محدود به شهرهای کوچکی نظیر صومعه سرا نیست و انتخابهای عجیب در شهرهای بزرگ کشور که شوراهایشان پرشده از ورزشکار و هنرمند و … و همینها باعث شده تا انتخاب شهردار بجای انتخاب فردی با تواناییهای مدیریت شهری تبدیل به انتخاب افرادی با تواناییهای سیاسی گردد و نهادی که بنا بر وظایف خود نه نهادی اجرایی دولتی و نه نهادی سیاسیست تبدیل به مکانی برای پرش سیاسیون به پستهای بالاتر باشد و هر از چند سالی یکی برود و یکی دیگر بیاید و طرحی نو دراندازد! و تنها نکته مثبت این شهرها وجود نگاه ویژه ایست که امروز به کلانشهرها میشود و از حمایت سایر بخشها نیز بهره میگیرند، چیزی که شهرهای کوچکی نظیر صومعه سرا از آن بی بهره اند.

در این میان برای درک اوضاع درست بازخوانی پیام رهبر انقلاب در خصوص شروع بکار شورای اسلامی شهرها و روستاها قابل تامل است، ایشان اشاره میکنند، اعضا شورا همه‏ توان خود را به اداى وظایفى که در قانون براى این شوراها معین است، مصروف کنند و خدمت به مردم را که از بزرگترین عبادات است سرلوحه‏ همه‏ انگیزه‏هاى خود قرار دهند. مناقشات سیاسى و جناحى و ورود در هر اقدامى که اعضاء شوراى اسلامى را از اتحاد عملى خود دور کند، براى این شوراها مضر و ناروا است. از آنجا که شوراها از مظاهر مشارکت مردمى و براى تسهیل امور مردم است، اعضاء محترم ارتباط دائمى خود با مردم و حضور در میان آنان و اطلاع از مشکلات آنان را وظیفه‏ مستمر خود بدانند و دسترسى مردم را به خود، آسان سازند. اعضاء شوراها وظایف خود را به درستى بشناسند و بر تحقق آن همت بگمارند و چیزى را که در قانون پیش‏بینى نشده و یا به خاطر واقعیتهاى کشور و دولت، قادر به انجام دادن آن نیستند، وعده ندهند و مردم را از کمک و اقدام شوراهاى اسلامى مأیوس نسازند.

بیاییم برای یکبار هم جهت آباد کردن این شهر، هم از اعضای شورا بخواهیم عملکرد چند ساله شان را برای مردم شهر باز خوانی کنند و از طرحها و برنامه‌هایشان بگویند و هم از داوطلبان جدید کاندیداتوری شورا بخواهیم سوابق، تجربیات و مهمتر از آنها طرح‌ها و ایده‌هایشان را به مردم ارائه کنند تا انتخاب، واقعاً انتخاب اصلح باشد، این که وظیفه شورا چیست بر اساس قانون مشخص است و اینکه چه افرادی صلاحیت عضویت در آنرا دارند نیز برای بسیاری از مردم روشن. اما انتخاب دقیق و حساب شده افرادی که قبل از هر چیز دغدغه اصلاح اوضاع فعلی و از بین بردن رخوت موجود را دارند و در میان گروها و حامیان خود هم حرفی برای گفتن دارند و هم برنامه و طرحی برای بهبود ارائه میکنند از مهمترین نکاتی است که باید برای انتخاب جدید این دوره از اعضای شورای اسلامی شهر صومعه سرا مورد توجه قرار گیرد، و این چیزی نیست که با یک سلام و احوالپرسی، شرکت در یک مهمانی و دست تکان دادنهای در شهر محقق گردد.