برمه (نام رسمی: اتحادیه جمهوری میانمار) کشوری است در آسیای جنوب شرقی. برمه از شمال شرقی باچین، از شرق با لائوس، از جنوب شرقی با تایلند، از غرب با بنگلادش و از شمال غربی با هند مرز مشترک دارد و از جنوب غربی با خلیج بنگال و از جنوب با دریای آندامان محدود می‌شود. یک سوم مرز خارجی برمه را مرز آبی تشکیل می‌دهد. برمه دومین کشور آسیای جنوب شرقی از نظر گستردگی جغرافیایی‌ست. کشور به لحاظ فرهنگی شدیداً تحت تأثیر کشورهای همسایه‌‌ی خود بر پایه‌ی بودیسم است که با مؤلفه‌های محلی نیز آمیخته شده است. تنوع قومی در برمه نقش مهمی در سیاست و تاریخ این کشور داشته و کشور همچنان برای غلبه بر تنش‌های اجتماعی تلاش می‌کند. نظامیان پس از کودتای سال ۱۹۶۲ توسط ژنرال نِ وین که منجر به سرنگونی دولت غیرنظامی نخست‌وزیر او نو شد حاکمیت را در این کشور به دست گرفتند. از آن زمان رهبری برمه تحت کنترل رهبر نظامی شورای صلح و توسعه درآمد. این شرایط تا سال ۲۰۱۱ ادامه داشت، زمانی که شورا به دنبال انتخابات سال ۲۰۱۰ منحل شد مراسم تحلیف ریاست جمهوری دولت غیرنظامی برگزار شد.

تاریخ

کشور برمه که تحت استیلای انگلستان قرار داشت در سال ۱۹۴۷ استقلال خود را بدست آورد

در سال ۱۹۷۴ طیّ یک همه پرسی ملی، جمهوری سوسیالیست برمه رسماً تحت طرح ریزی قانون اساسیجدید، حیات دوباره یافت.

به طور کلی می‌توان گفت که به علّت اشغال کشور توسط نیروهای نظامی، تسلّط کامل نظامیان بر کشور و اجرای تدابیر شدید امنیتی و حفاظتی، سیاست فرهنگی مشخص و قابل توجهی از سوی دولتمردان کشور اتخاذ نگردیده و فرهنگ و هنر کشور همچنان در حالت سکون و انزوا باقی مانده‌است.

جغرافیا

برمه با مساحت ۶۷۸۵۰۰ کیلومتر مربع دومین کشور بزرگ آسیای جنوب شرقی است. این کشور ۱۹۰۰ کیلوتر مرز آبی دارد. سه رشته کوه اصلی در برمه وجود دارد که هر سه از شمال (هیمالیا) به جنوب کشیده شده‌اند.

اقتصاد

این کشور یکی از فقیرترین کشور‌های آسیای جنوب شرقی است، متأثر از چند دهه رکود، سوءمدیریت و انزوا.

مردم

میانمار طبق آخرین آمار بدست آمده در سال ۲۰۰۵ از جمعیتی بالغ بر ۴۰ میلیون نفر برخوردار است. از این تعداد جمعیت تنها ۲۴ درصد در نواحی شهری زندگی می‌کنند.

زبان

زبان برمه‌ای زبان مادری و رسمی این کشور، به زبان تبتی و زبان چینی نزدیکی دارد. زبان برمه‌ای متشکل از حروفی دایره‌شکل است.

مذهب

٪ ۸۹ مردم این کشور پیرو آیین بودا هستند، ٪ ۴ مسیحی، ٪ ۴ مسلمان، ٪۱ روح‌باور و ۲ ٪ معتقد به ادیان دیگر هستند.

برخی از مشهورترین بناهای بودایی مانند مدرسه تراوادا (Theravada)، صخره طلایی (Kyaiktiyo Pagoda) و شِوِِِدگن (Shwedagon Pagoda) در این منطقه قرار دارند.

تحصیلات

دولت میانمار هیچگونه تلاشی در جهت افزایش نرخ سواد بخصوص در مناطق روستایی انجام نداده‌است. در نتیجه سهم آندسته از افراد پانزده ساله میانماری که قادر به خواندن و نوشتن می‌باشند از ۶۰٪ در سال ۱۹۶۰ تنها به ۶۶٪ در سال ۱۹۷۰ افزایش یافت.

کلیه دانشگاههای کشور توسط دولت نظامی در سال ۱۹۸۸ تعطیل گردید. بدین ترتیب هنوز هیچگونه علامت یا نشانهای که مبنی بر بازگشایی دانشگاههای برمه باشد وجود ندارد.